Evet, hayatımız futbol diye başlamak istedim ilk köşe yazıma çünkü özellikle biz Türk milleti olarak dünya da yansa tuttuğumuz takımın maçlarını bir şekilde takip eder, rakip takım puan kaybettiyse mutlaka onu tutan arkadaşımızla bir dalga geçeriz... Hayatımız futbol olmuş... Belki kafa dağıtmak için, sıkıntılardan bir an olsun uzaklaşmak için iyi geliyor bize ama gel gelelim son dönemde özellikle 3 büyüklerin “şahane performansı” bizi futboldan da soğuttu. Kadın futboluna, basketbola, voleybola hatta masa tenisine bile saranlar oldu. Şu rezil futbolu izlemeyelim de ne olursa olsun der olduk. Hem hayata onla bağlanıp hem onunla hayattan soğuyoruz yani. Biz de böyle değişik bir milletiz işte:)
Gelelim günümüz “şahane” futboluna... Beni bilenler bilir, futbolu çok sıkı takip eder, tuttuğum takımı sonuna kadar savunur ama haksızsa haksız demeyi bilirim. İşim gereği ve çok sevdiğim için Aytemiz Alanyaspor’u da çok yakından takip ediyorum... Artık o noktaya geldi ki futbolcunun psikolojisinden neler yapabileceğini bile tahmin edebilir oldum... 
Alanyaspor Sergen Yalçın ile başlayan çıkışını, Erol Bulut ile taçlandırdı, Çağdaş Atan ile çok güzel bir noktaya getirdi. Artık küme düşmeye oynayan takım değil, büyük takımların belalısı haline geldi. Bu sezon başı erken bir vedanın ardından Bülent Korkmaz ile aslında güzel bir ilerleme kaydetmişti ancak ne olduysa işler değişti... Takımı çok iyi bilen ancak o tanıdığı kemik kadrodan eser olmayan Farioli bakalım neler yapacak. 
Açıkçası takımın potansiyelini düşününce iyi şeyler başaracağına eminim, tabi takımdaki o kemikleşme yeniden sağlanırsa. Zira Alanyaspor şu an bana Fenerbahçe’den farklı bir imaj çizmiyor. Bunu futbolcuların kenetlenmesi, takımı sahiplenmesi, takım ruhu dediğimiz şeyi ortaya koymasıyla alakalı söylüyorum tabi ki. Her iki takımda da bunu çok güzel başaran ve hiç başaramayanlar var çünkü. 
Neyse ilk yazımı fazla uzun tutmayarak umarım ikinci yarı daha zevkli bir devre izler, tüm takımların ruhunu ortaya koyduğunu görürüz. 
Bu arada işim gereği de bizzat takip ettiğim ve çok derin üzüntü duyduğum İttifak Holding Konyaspor’un başarılı stoperi Ahmet Çalık’ın ölümü sonrası ligde biraz dengelerin değişeceğini düşünüyorum. Konyaspor çok iyi bir ivme yakaladı. Açıkçası ben Trabzonspor’dan daha çok şansı olduğunu düşünüyordum şampiyonluk konusunda. Ancak bu olayı Alanyaspor’da Josef Sural ile yaşamış bizler az çok nelerin olabileceğini tahmin ediyoruz. Umarım yakın zamanda takım toparlanır ve Ahmet için çok güzel başarılar elde ederler. Ahmet’e Allah’tan rahmet ailesine de tekrar baş sağlığı diliyorum...